İNEK kıssası

Hani bir zamanlar Musa kavmine dedi ki: Allâh, muhakkak size -herhangi bir- inek kesmenizi emrediyor! Dediler ki: Bizi alaya mı alıyorsun? Dedi ki: Câhillerden olmaktan Allâh’a sığınıyorum!
Dediler: Rabbine çağrıda bulun da bize, onun mahiyetini açıklasın. Dedi: Kuşkusuz O diyor ki: ‘Muhakkak ki o, ne pek yaşlı, ne de pek genç; bunların arası orta yaşlı bir inektir.’ Artık emrolunduğunuzu yapın!
Dediler: Rabbine çağrıda bulun da bize, onun renginin ne olduğunu açıklasın. Dedi: Kuşkusuz O diyor ki: ‘Muhakkak ki o sarı, rengi parlak bir inektir; bakanları mutlu eder’. Dediler: Rabbine çağrıda bulun da bize, onun ne olduğunu açıklasın; bizce inekler kuşkusuz benzeşiyor; gene de Allâh dilerse muhakkak ki biz doğruya iletilmiş oluruz. Dedi: Kuşkusuz O diyor ki: ‘Muhakkak ki o, boyunduruk vurulup yer sürmeyen, ekin sulamayan bir inektir; salmadır; kendisinde bir alacalık yoktur.‘İşte şimdi hakkı getirdin!’ dediler de onu boğazladılar; halbuki az kalsın yapmıyorlardı. Ve bir vakit bir canı katletmiştiniz de onun hakkında atışmıştınız! Oysa ki Allâh gizleyip durduğunuzu çıkartıcıdır. Sonra bunun ardından kalpleriniz katılaştı; artık onlar taşlar gibidir; veya katılık bakımından daha şiddetlidir. Halbuki taşlardan kuşkusuz öylesi var ki, kendisinden nehirler fışkırıyor; ve yine onlardan kuşkusuz öylesi var ki, çatlıyor da kendisinden su çıkıyor; ve yine onlardan kuşkusuz öylesi var ki, Allâh’a saygısından ötürü yuvarlanıp düşüyor. Halbuki Allâh yapıp durduklarınızdan gâfil değildir.